شهید دکتر قربانعلی جلیل پزشک متعهد کهگیلویه و بویراحمدی بود که در زندگی کوتاه و سراسر با عزت خود همواره زندگی را وقف انقلاب و نظام کرد و در تاریخ 6 خرداد 73 به خیل یاران شهیدش پیوست.
شهید دکتر قربانعلی جلیل در سال 1340 هجری شمسی در خانواده ای اصیل و مسلمان و شیعه مذهب در دامن کوهستان های شامخ استوار و پهن ،دشتهای سرسبز و خرم و دلیرپرور عشایر جلیل چشم به جهان گشود . دوران کودکی و نوجوانی را همزمان با قیامها و مبارزات خونین سالهای 41 و 42 سپری نمود و روحیه جوانمردی،شجاعت، فداکاری و ایثار را از نامداران جد و تبارش به ارث داشت.
تحصیلات ابتدایی را در کنار خانواده و نزد برادرش به پایان رساند و سپس برای ادامه تحصیلات راهنمایی به شهرستان ممسنی(فهلیان) عزیمت نمود و با موفقیت تمام این دوران را پشت سر گذاشت. در این دوران بود که نشانه های بزرگی و معرفت، شجاعت، شهامت،جوانمردی،فداکاری، سخاوت، اخلاق نیکو، تواضع و فروتنی در گل وجودش دمیدن گرفت، بطوری که همگان زبان به تحسین وی می گشودند. تحصیلات دبیرستانی را در شهرستان گچساران و بخش باشت که در آن موقع از نظر علمی و فرهنگی زبانزد بود به اتمام رسانید و این دوران مصادف بود با اوجگیری مبارزات مردم و پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی کشورمان که شهید دکتر جلیل نقش بسزایی در این راستا داشت از جمله طراحان و عاملان و پیشروان راهپیماییها و همچنین تشکل های اسلامی ... بودند .
در سال 1359 یعنی پس از پایان تحصیلات نظری همزمان با شروع جنگ تحمیلی به خدمت مقدس سربازی اعزام شدند و تمام دوران خدمت سربازی را در مناطق غرب و جنوب به دفاع از اسلام و کشور اسلامی به طور شبانه روزی در حملات و جنگهای متعددی از جمله فتح خرمشهر و عملیاتهای مناطق غرب شرکت فعال داشته و چه رشادتها و ایثارگریهایی از خود نشان داده که بارها مایه تضمین حیات رزمندگان و همسنگران خود در مقابل دشمن شده که این مسئله از چشم هیچ یک از دوستان و همسنگران وی پوشیده نیست و بارها فرماندهان نظامی را با حرکت برق آسا و دشمن شکن خود به حیرت افکنده و به تحسین واداشت .
پس از اتمام دوران سربازی در سالهای 61 و 62 به مدت دو سال در جهاد سازندگی استان مشغول فعالیتهای خدماتی و عمرانی و خدمت به مردم محروم شدند و چندین بار از طرف جهاد سازندگی داوطلبانه به جبهه های جنگ اعزام شدند و در آخرین اعزام در سال 1362 در لشکر 19 فجر بعنوان فرمانده واحد تخریب مشغول مبارزه و رزم با کافران بعثی شدند و در نهایت در تاریخ 18/10/1362 مجروح گردیدند و به بیمارستان قائم اندیمشک اعزام و قریب دو هفته بستری و پس از مداوای ممکن مرخص شدند و چون وضعیت مجروحیت ایشان طوری بود که حضورش در جبهه ناممکن بود به شهرستان برگشت و در حالی که از شدت مجروحیت نگران بود و نیاز به استراحت مستمر داشت در سنگر جهاد سازندگی مشغول به انجام وظیفه مجدد شد.
در سال 63-62 همزمان با خدمت در سازمان جهاد سازندگی در کنکور اعزام به خارج شرکت کرده و در رشته پزشکی قبول گردید و حدود یک سال را در کشور رومانی در رشته پزشکی به همراهی تعدادی از دانشجویان کشور تحصیل نمودند پس از یکسال تحصیل در آن کشور با پیشنهاد دانشجویان از جمله خود شهید دکتر جلیل (بعلت نامساعد بودن موقعیت آن کشور با کشور اسلامی ایران) به کشور ایران برگشتند و چند سال باقی مانده تحصیل را در دانشگاه شیراز ادامه دادند و در سال 73 که سال آخر تحصیل ایشان بود به دنبال صبر و تحمل بر دوران مداوم مجروحیت خویش نهایتاً پس از حدود شش ماه بستری مستمر در بیمارستان نمازی شیراز در تاریخ 06/3/1373 به لقاء حق تعالی شتافت و به خیل شهیدان جنگ تحمیلی پیوست .
