سبک زندگی غربی؛ رژیم غذایی و تاثیر آن بر سیستم ایمنی
سبک زندگی غربی؛ رژیم غذایی و تاثیر آن بر سیستم ایمنی
به گزارش روابط عمومی معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج دکتر قاسم قلم فرسا گفت:
با پیشرفت های پزشکی و بهداشت عمومی در دهه های اخیر، طول عمر انسان نسبت به 100 سال اخیر افزایش چشمگیری داشته است. اما این افزایش طول عمر با افزایش برخی بیماری ها همراه بوده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه یاسوج افزود:در کنار افزایش برخی بیماری های ناشی از افزایش طول عمر مانند بیماری های قبلی-عروقی، سرطان ها، بیماری های مرتبط با ضعف و تخریب اعصاب و ...، تغییر سبک زندگی در سال های اخیر موجب گسترش بیماری هایی مانند دیابت نوع۲، چاقی، و بیماری های مزمن کبدی شده است.
وی ادامه داد: ریسک فاکتور کلیدی برای این بیماری ها سبک غذایی غربی، یعنی مصرف غذایی ها با میزان کالری بالا و سرشار از قند، چربی های ترانس و اشباع شده، نمک ها و افزودنی های غذایی، اما در عوض کاهش کربوهیدرات ها، فیبرها، ویتامین ها و مواد معدنی می باشد.
دکترای ایمنی شناسی پزشکی تصریح کرد: به طرز جالبی، التهاب های مزمن با فرآیند پیری مرتبط هستند، همچنین طیف گسترده ی بیماری های مزمن التهابی و متابولیک با سبک زندگی غربی مرتبط است.
وی خاطرنشان کرد: اگرچه ارتباط سبک غذایی غربی به عنوان یک ریسک فاکتور برای ابتلا به بیماری های مزمن التهابی به خوبی تأیید شده است، اما هنوز مشخص نیست که آیا این سبک رژیم غذایی خود می تواند به عنوان عاملی برای شروع واکنش های التهابی در نظر گرفته شود یا نه!
دکتر قلم فرسا ادامه داد: مطالعات انجام شده وجود یک رابطه ی علت و معلولی را بین رژیم غذایی غربی و ترکیب میکروبیوتای دستگاه گوارش انسان را نشان داد. این مطالعات نشان داد که این سبک غذایی می تواند موجب ایجاد تغییرات کمی و کیفی در جمعیت میکروبیوتای دستگاه گوارش (فلور نرمال) و متابولیت های تولید شده توسط آن ها بشود که به آن اصطلاحا dysbiosis می گویند.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی افزود: از آنجایی که فعالیت سول های ایمنی در آن منطقه دائماً تحت تأثیر این میکروارگانیسم ها می باشد، بنابراین هرگونه تغییر در مولکول ها و متابولیت های آن منطقه می تواند پاسخ های سیستم ایمنی را تحت الشعاع قرار بدهد.
وی تصریح کرد: از طرفی دیگر، سبک غذایی غربی ممکن است موجب از هم گسیختگی و در نتیجه از بین رفتن یکپارچگی سطوح مخاطی دستگاه گوارش بشود. عدم حفظ یکپارچگی سطوح مخاطی دستگاه گوارش در کنار dysbiosis می تواند موجب ورود محصولات آسیب رسان میکروبی به جریان ورید باب و در نتیجه القاء التهاب بشود.
عضو هیأت علمی دانشگاه خاطر نشان کرد: ایجاد منافذ در دستگاه گوارش، علاوه بر اثرات مخربی که پیش تر عنوان شد، هچنین موجب بهم ریختگی سیگنال های سلول های ایمنی، و در نتیجه ورود سلول های میلوئیدی التهابی در به منطقه، افزایش تبدیل ماکروفاژهای مقیم روده از حالت تحمل زا (تولرژنیک)به حالت التهابی، و در نتیجه از دست رفتن سلول های مفید Tتنظیمی است.
وی اضافه کرد: مطالعات جدید از مفهومی جدید پرده برداشته است. این مطالعات بر این نکته متمرکز شده است که التهاب الزاما یک فرآیند گذرا نیست، بلکه می تواند از طریق القای پدیده ای موسوم به TRAINED IMMUNITY اثرات بلند مدتی داشته باشد.
وی ادامه داد: یافته های اخیر به طرز حیرت انگیزی نشان داده است که ویژگی هایی مانند داشتن حافظه ی ایمنی (MEMORY) در برخورد مجدد با پاتوژن ها، که به طور معمول به سیستم ایمنی اکتسابی نسبت می دهند، در سیستم ایمنی ذاتی نیز وجود دارد.سلول های ایمنی ذاتی مانند سلول های میلوئیدی می توانند سوابق التهابی را به خاطر بسپارند و در برخوردهای بعدی حساس تر و دقیق تر رفتار کنند.
دکتر قلم فرسا گفت: این رویداد (TRAINED IMMUNITY) به واسطه ی اثرات بلند مدت تغییرات اپی ژنتیک و متابولیک سلول های ایمنی ذاتی و پیش سازهای آن ها اتفاق می افتد و در نتیجه در برابر پاتوژن ها پاسخ های غیر اختصاصی ایجاد می کنند.
دکترای ایمنی شناسی پزشکی اضافه کرد: گرچه پدیده ی TRAINED IMMUNITY مزیت هایی برای مبارزه با پاتوژن ها دارد، اما این فرایند می تواند در موقعیت هایی که سیستم با یک موقعیت غیر عفونی مواجه است، دردسرساز باشد.
دکتر قلم فرسا خاطر نشان کرد: تحقیقات جدید در موش ها نشان داده است که سبک زندگی غربی، موجب شروع پاسخ های التهابی سیستمیک و همچنین ایجاد تغییرات سیستم ایمنی به صورت بلند مدت می شود که پاسخ های قوی تری را در برخورد دوم موجب می شود.
وی افزود: به طرز مهمی، رژیم غذایی غربی، موجب تولید سیگنال های خطر محیطی مانند کریستال های کلسترول و اوریک اسید می شوند که توسط حسگر کلیدی ایمنی ذاتی، یعنی اینفلامازوم NLRP3 احساس می شوند و از طریق این حسگرها، پیش سازهای سلول های میلوئیدی دستخوش تغییراتی می شوند که موجب القاء التهاب می شود.
استادیار دانشگاه ادامه داد: مطالعات دیگری در موش ها نشان داده است که رژیم غذایی غربی می تواند باعث افزایش تولید سلول های میلوئیدی شود و پدیده ی trained immunity را در این سلول های تمایز یافته و حتی پیش سازهای آن ها القاء بکند. به همین دلیل رژیم غذایی مضر می تواند همچون یک پاتوژن به عنوان تهدیدی از سوی سیستم ایمنی شناسایی بشود.
دکتر قلم فرسا تصریح کرد: مطالعات اپیدمیولوژی ارتباط بین ریسک فاکتورها و بیماری های مرتبط با التهاب های مزمن را به خوبی نشان داده است. این مطالعات نشان داده است که چگونه این التهاب ها می تواند طول عمر انسان را کاهش دهد. برای مثال، بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2، که یک بیماری قابل پیشگیری است و به سرعت در جوامع غربی در حال گسترش است، حدودا 15 سال از عمر انسان کم می کند.
وی خاطر نشان کرد: این مطالعه و انبوه عظیمی دیگر از مطالعات نشان می دهد که ضروری است در سبک زندگی و رژیم غذایی خود به طور جدی تجدید نظر کنیم. اگر برای سلامت خود و خانواده ی خود اهمیت قائل هستید، از مصرف غذاهای پر کالری، پر نمک، فست فودها و غذاهای بی ارزش به طور جد پرهیز کنید و با جایگزین کردن غذاهای سالم بر عمر و کیفیت زندگی خود و خانواده ی خود بیافزایید.
منبع: Nature Review Immunology,
https://doi.org/10.1038
/s41577-019-0156-1 and @immunologyToday
