مدیر ازمایشگاه کنترل کیفی، مواد عذایی و بهداشتی معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: به طور متداول نمک در صنعت غذا و عموما در طبیعت به عنوان یک ماده طعم دهنده و رطوبت گیر یا جاذب آب شناخته می شود.
به گزارش روابط عمومی معاونت غذا و داروی استان؛ دکتر امیر پیکر افزود: اصولا با این دیدگاه نمک باید در محیط آزاد در صورت قرار گرفتن در مجاورت هوای آزاد و رطوبت می بایست به صورت کلوخه ای در بیاید. اما مدتی است که نمکهای مصرفی حتی پس از قرار گرفتن در مجاورت هوای آزاد به صورت دانه های بلوری و صدفی باقی می مانند که نگرانیهایی را در بین مصرف کنندگان ایجاد کرده است.
وی افزود: در فرآیند تولید نمکهای خوراکی، یکی از مسائل رایج که به‌ویژه در محیط‌های مرطوب رخ می‌دهد، کلوخه شدن نمک است. این پدیده می‌تواند بر کیفیت و استفاده از نمک تأثیر منفی بگذارد.
وی ادامه داد: برای مقابله با این مشکل، تولیدکنندگان نمک از مواد ضدکلوخه استفاده می‌کنند. این مواد با هدف جلوگیری از جذب رطوبت و حفظ دانه‌های نمک به‌صورت جدا از هم به نمک‌ها افزوده می‌شوند. در این گزارش به بررسی ترکیبات رایج ضدکلوخه، به‌ویژه سیلیکات‌ها و ترکیبات آلومینیومی، و ایمنی مصرف آنها پرداخته شده است.
1. سیلیکات‌ها در نمکهای خوراکی:
دکتر پیکر اضافه کرد: سیلیکات‌های کلسیم و سدیم از جمله افزودنی‌های رایج در نمکهای خوراکی هستند که به‌عنوان ضدکلوخه استفاده می‌شوند. این ترکیبات با توجه به خواص شیمیایی خود مانع از جذب رطوبت و کلوخه شدن نمک می‌شوند.
وی خاطر نشان کرد: سازمان‌های بین‌المللی معتبر مانند سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) و سازمان امنیت غذایی اروپا (EFSA)، استفاده از سیلیکات‌ها در مقادیر کم (حدود 0.1 تا 2 درصد وزن نمک) را تأیید کرده‌اند. این مواد افزودنی به‌عنوان ایمن برای مصرف انسان شناخته شده‌اند و در بسیاری از صنایع غذایی و دارویی به‌طور گسترده استفاده می‌شوند.
2. ترکیبات آلومینیومی در نمکهای خوراکی:
مدیر ازمایشگاه کنترل کیفی، مواد عذایی و بهداشتی معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: یکی دیگر از ترکیبات ضدکلوخه که در نمکهای خوراکی استفاده می‌شود آلومینیوم سیلیکات است. این ترکیب نیز مانند سیلیکات‌ها در مقادیر کم برای جلوگیری از کلوخه شدن نمک به‌کار می‌رود.
وی یادآور شد: مصرف ترکیبات آلومینیومی در مقادیر کم، که معمولاً در نمکهای خوراکی استفاده می‌شود، از نظر علمی بی‌خطر شناخته شده است. با این حال، مصرف بیش از حد آلومینیوم از منابع دیگر، مانند داروهای ضداسید یا آفت‌کش‌ها، ممکن است عوارضی برای سلامتی ایجاد کند. ولی در مورد نمک‌ها، میزان آلومینیوم موجود در آنها به‌قدری کم است که خطری برای مصرف انسان ندارد.
دکتر پیکر تصریح کرد: با توجه به اطلاعات موجود، مواد افزودنی ضدکلوخه مانند سیلیکات‌ها و آلومینیوم سیلیکات در مقادیر مجاز، که معمولاً در حدود 0.1 تا 2 درصد وزن نمک است، بی‌خطر و ایمن برای مصرف انسان شناخته شده‌اند. این ترکیبات به‌عنوان بخشی از فرآیند تولید نمکهای خوراکی، به جلوگیری از کلوخه شدن نمک و حفظ کیفیت آن در شرایط مرطوب کمک می‌کنند.
وی خاطر نشان کرد: نمکهای حاوی این مواد افزودنی، در صورتی که مطابق با استانداردهای تعیین شده و در مقادیر مجاز مصرف شوند، هیچ‌گونه تهدیدی برای سلامت انسان نخواهند داشت.
مدیر ازمایشگاه کنترل کیفی، مواد عذایی و بهداشتی معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: توصیه می‌شود که مصرف مواد غذایی حاوی نمکهای فرآوری‌شده با افزودنی‌های ضدکلوخه به‌طور معقول و مطابق با استانداردهای ایمنی صورت گیرد.
وی در پایان خاطر نشان کرد: نظارت مستمر بر کیفیت و ترکیب افزودنی‌ها در نمکهای مصرفی ضروری است تا اطمینان حاصل شود که مقادیر مصرفی مطابق با توصیه‌های علمی و ایمنی می‌باشد.
